الیوم اکملٺ لـکم دینـکم و اتممت علیکم نعمتـی و رضیت لکم الاسلام دینا

باده بده ساقیا، ولی ز خُم غدیر

چنگ بزن مطربا، ولی به یاد امیر 

وادی خّم غدیر، منطقه نور شد

باز کف عقل پیر، تجلّی طور شد

خورشید امروز از نور غدیر، غلغله ای در دل دارد و زمزمه ای بر لب. خورشید تا به صبح، لحظه لحظه 

ها را شمرده تا به خوش آمد غدیر، نوری دگر دهد.

خورشید، امروز از مکّه آمده،

 ازسرزمین ولایت، 

ازسرزمین خلافت،

از سرزمین وصیت.

جهازهای شتر بر روی هم سوار می شود ، بالا ، بالا و بالاتر

 گویـی میخواهد عرش را درنوردد...

کاروان از حرکت می ایستد به فرمان رسول مکرم ...

گرما آزاردهنده ست !

همگان در غدیر خم جمع شده اند و دست ها سایبان چشم هاست، دیده ها مشتاق و دل ها بی قرار، همه یک دیگر را نگاه می کنند، چه شده است؟ پیامبر صلی الله علیه و آله ما را به چه می خواند؟

چه چیز پیامبر را بر آن داشته تا فرمان ایست دهد ؟!

ولوله کاروانیان، صدای سمّ اسبان و زنگ شتران، هیاهوی گنگی را در فضا پراکنده است.

سواران رهوار می تازند تا پیش  رفتگان را بازگردانند و عقب ماندگان را به سرعت ترغیب ڪنند !

جمعیت انبوه به زمزمه افتاده اند بسان زنبورها، مبهم و شمرده از هم می پرسند چه شده ؟!

مهم بودن امر بر همـه ثابت شده ، رسول الله به اذن و فرمان جناب حق مامور به انجام رسالـتـی شده است که باید اکنون ، بی فاصله و بی واسطه به مردم ابلاغ شود

جمعیت انبوه گرد آمده اند، همه جمعیت حاجیان را شامل می شود از اعرابیان بادیه نشین تا متمولین قریش و همه طوایف مسلمان.

جارچیان بسیار در بین جمعیت قرار می گیرند ، زیادی جمعیت نباید مانع ابلاغ یا تحریف پیام شود و نیز اغراض بیمارگونه دنیاطلبان شیطان مسلک بیدار !

آنان که پیش از این هم کمر به قتل پیامبر بسته بودند و منافقانه در جمعیت مسلمان به تظاهر، مسلمان و اهل ایمان می نمودند !

حالا دیگر سوزن بیفتد به زمین نمی رسد ، جمعیت بسان موی شتر در هم تنیده است و منتظر ، منتظر و بی قرار شنیدن امر مهـم !

پیامبر مکرم از منبر جهاز بالا می روند ، گویی بار دیگر معراج تکرار می شود و این بار در پیش چشمان مردمان، رسول تا خود خدا بالا می رود با برادرش، عزیزش و محبوبش . همان گونه که در معراج نیز دوشادوش بود حتـی در مقام *قاب قوسین او ادنــی* 

مسلمانان به وجد آمده اند از این همه عظمت ، از این ابهت لاهوتـی ، از این شکـوه بـی تکرار ، از دیدار بهترین خلق خدا در کنار هم ، دست در دست هم ، شانه به شانه هم.

نفسها برنمیاد ، گـویـی نبأ عظیم فرارسیده ، گویــی قیامت پیشتر رسیده است ، کسـی را یارای سخن نیست از این همه عظمت ، ابهت و شـکوه. ..

در این هنگام بود که حضور دل نشین جبرئیل، فضا را عطرآگین کرد. او این بار عشق را برزمین ارمغان آورده بود و اکنون وقت آن که، حجت بر مردمان تمام شود و همگان بشنوند آن چه را باید بشنوند و ببینند آن چه را باید ببینند: «ای پیامبر! ابلاغ کن آن چه را از پروردگارت بر تو فرود آمده و اگر نکنی، پیام او را نرسانده باشی 

حضرت همیشه کوتاه خطبه می گوید در شرایط عادی و مڪان مناسب ، این بار خطبه ای دارد طولانـی ! سه ساعت به طول مـی انجامـد در آن شرایط سخت ! 

خلاصه پیام چیست؟!

آیه ای نازل شده کـه سرنوشت بشر را تعیین مـی کند در طول قرون متمادی ، تا انتهای بشریت ، تا قیام یوم الدین !

از فرش تا عرش ، از ملـک تا ملکوت ، از جماد تا ملک از بشر تا بشر تا بشر. ..!

*الیوم اکملٺ لـکم دینـکم و اتممت علیکم نعمتـی و رضیت لکم الاسلام دینا*

چه امریست که باعث اکمال دین ست ؟ 

چه فرمانی ست که عدم اجرایش برابر با نقصان دین سٺ ؟!

هر چه هست با علــی همراه و همسازست ، آخـر عـلـی در تارک منبـر جلوه مـی کند ، چونان ماه می درخشد و رخسارش مدهوش می کند هر بیننده ای را 

واینک وقت بیان صحبت اصلـی و ابلاغ پیام الهـی فرارسیده است ، حاضران به غائبان ، پدران به پسران و امروزیها به آیندگان و نسل امروز به نسلهای خلف ، و هر کس هر زمان شنیده مکلف ست به همگانی که در دسترسش هست برساند :

*مَنْ کنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ*

*هر که من مولا و فرمانروای اویم علی مولای او است، خدایا دوست بدار آن کس که او را دوست دارد، و دشمن دار آن کس که او را دشمن دارد*

دستی که در غدیر بالا رفت، دُرَفشی شد که بر آن، کلام جاودانه مهربانی نقش بست.

غدیر، عید بزرگ مودّت و الفت، بر دوست داران راستین ولایت شاد باد.

"غدیر مبارک باد"