از فرش تا عرش

عید از ماده (عود) به معنای بازگشت است. لذا در فرهنگ قرآن کریم به ایامی که مشکلات از قوم و جمعیتی بر طرف می شود و بازگشت به پیروزی ها و راحتی ها میسر می شود عید گفته شده است.

قربان از ماده قرب (به ضم قاف) به معنای نزدیک شدن است. یا به وصل رسیدن است. قرآن کریم هر عملی که موجب تقرب به خداوند متعال شود را قربان می داند

بنابراین می توان گفت در فرهنگ اسلام؛ اصطلاح قربان ویژه ذبح انعام هشتگانه نیست بلکه هر کار عبادی از جمله‌ نماز زکات و.... که انسان را به خداوند عزوجل نزدیک می کند قربان نام دارد. در روایت آمده است : الصلاة قربان کل تقی = نماز موجب تقرب هر با تقوایی به خداوند متعال می شود ( بحارالانوار ج10 ص 99)

ثم ان الزکات جعلت مع الصلاة قربانا لاهل الاسلام = بدون شک پرداخت زکات در کنار نماز موجب تقرب مسلمانان به خداوند متعال قرار داده شده است (نهج‌البلاغه خطبه 199)

در ذبح هدی نیز هدیه زائر به خداوند متعال گوشت، پوست و خون حیوان نیست بلکه همان تقرب و عبادت و تقوای اوست و( قربانی) نامیدن گوسفند و گوشت آن به عنایت تقوای زائر است که موجودی خاک نشین و فرشی را به عرش و عوالم بالا نزدیک کرده است و او را هم صحبت ملکوتیان می کند. 

خداوند متعال بی نیاز مطلق و کامل است و به تکالیف ما نیازی ندارد (والله غنی حمید) 

قرآن کریم در سوره مبارکه حج آیه شریفه 37 می فرماید : لن ینال الله لحومها و لا دماوها ولکن یناله التقوی منکم = هرگز گوشت و خون چهارپایان ذبح شده به خداوند متعال نمی رسد بلکه تقوا و اخلاص و ایثار شما به خداوند متعال می رسد

بنابراین اصل، تقرب به خداوند متعال است نه قربانی. قربانی هر چه می خواهد باشد تنها در قبول یا عدم قبول اعمال قصد و انگیزه و خصلت موثر است. انما یتقبل الله من المتقین = خداوند متعال فقط از متقین  می پذیرد (سوره مبارکه مائده آیه شریفه 27)

پس پست و مقام و پسر پیامبر بودن نقشی در قبول اعمال ندارد ملاک پذیرش اعمال تقواست نه شخصیت و نه نوع کار.

بنابراین انسان از راه تقوا با خداوند متعال رابطه بر قرار می کند (یناله التقوی منکم)

علی هذا در ورای مسائل ظاهری دین، اهداف والاتری وجود دارد و انسان نباید به ظاهر دستورات دینی بسنده کند بلکه درک کند که اخلاص و روح تعبد و تسلیم در برابر فرامین الهی، باطن احکام الهی است

بنابراین قربانی هدفی دارد که انسان با این عمل عبادی مدارج کمال را طی کند و از فرش پرواز به عرش کند و به او نزدیک شود .

و قربانی به عباد الرحمان درسی می آموزد که ایثار و آمادگی برای فداکاری و شهادت و یاری رساندن به عیال الله و نیازمندان را در برنامه زندگی داشته باشید.

چون  قربانی با قصد و نیت برای خداوند متعال شروع می شود و به توزیع و مصرف کردن نیازمندان ختم می شود ان شاء الله