ساعات کار:
مطابق ماده ۵۱ قانون کار، ساعات کار عادی نباید از ۴۴ ساعت در هفته تجاوز کند. تقسیمبندی معمول: ۸ ساعت در روز و ۶ روز در هفته.
اضافهکاری:
کار بیش از ساعات مقرر فقط با رضایت کارگر مجاز است و کارفرما موظف است برای هر ساعت اضافهکاری، ۴۰٪ بیش از مزد عادی پرداخت کند.
مرخصی استحقاقی:
هر کارگر در سال حق دارد ۲۶ روز مرخصی با حقوق استفاده کند. ایام تعطیل رسمی جزو مرخصی محسوب نمیشود.
عیدی:
کارفرما موظف است در پایان سال به هر کارگر حداقل دو ماه و حداکثر سه ماه حقوق بهعنوان عیدی پرداخت کند.
پاداش:
پاداش برخلاف عیدی، الزام قانونی ندارد و ماهیت تشویقی و توافقی دارد.*پرداخت تنها زمانی الزامی است که*؛
در قرارداد کار
یا در آییننامه داخلی کارگاه
یا طبق عرف محل کار پیشبینی شده باشد.
حق اولاد:
به صورت مبلغ ثابت ماهانه براى هر فرزند زير ١٨ سال يا فرزند معلول بالاى ١٨ سال كه تحت تكفل قانونى كارگر باشند، به حقوق اضافه مى شود.
حق سنوات:
مبلغى است كه كارفرما موظف است هنگام پايان همكارى به هر دليل، به كارگر پرداخت
كند.
میزان، يک ماه حقوق پايه براى هر سال خدمت کامل.
اگر كمتر از یک سال كار كرده باشد، مبلغ به نسبت مدت خدمت محاسبه می شود.
حق مسکن:
این امتیاز به کلیه افراد اعم از زن و مرد که به عنوان کارگر یا کارمند در حال فعالیت هستند، تعلق میگیرد.
قانون مجردان را نیز مشمول دریافت این کمک هزینه میداند و کارفرما نمیتواند بهطور یکجانبه، پرداخت نقدی را حذف و آن را با امکاناتی مانند خوابگاه جایگزین کند و هر گونه توافق نباید موجب کاهش مجموع دریافتی کارگر از حداقلهای قانونی شود.