دیدار رئیس‌جمهور و اعضای هیئت دولت با رهبر انقلاب

بخش‌هایی از بیانات رهبر انقلاب در این دیدار:

 سفرهای غیرلازم چه لزومی دارد؟ خیلی از سفرهایی هست که اصلاً لازم نیست که انجام بگیرد. بعد، سفر با همراهانِ دو برابر، سه برابرِ آنچه که لازم است! چه لزومی دارد؟

اگر بناست انسان به یک جایی سفر هم بکند، خب با یک تعداد محدودی که واجب است، لازم است حضور اینها. یا اقامت در هتل‌های گران‌قیمتِ مثلاً فرض کنید آن محلی که به آنجا سفر شده. این‌ها اسراف است.

این اسراف‌ها را بایستی انجام نداد. بالاخره وقتی دخل کم است، خرج هم بایستی کم بشود؛ 
چو دخلت نیست، خرج آهسته‌تر کن که می‌گویند ملاحان سرودی 
اگر باران به کوهستان نبارد به سالی دجله گردد خشک رودی

بایستی منابع را تأمین کرد، بعد به فکر خرج و اینها افتاد. 

 کشورهای معترض که امروز کشورهای اسلامی و غیراسلامی را شامل میشود، به‌خصوص کشورهای اسلامی، باید روابط بازرگانی‌شان را به‌کلی قطع کنند با رژیم صهیونیستی و حتی روابط سیاسی را هم قطع کنند، منزوی کنند، بیش از آنچه که امروز هست.

البته نظام خبیث صهیونی امروز منزوی‌ترین دولت دنیا است، در این شکی نیست، منفورترین دولت دنیا است؛ لکن بیش از این هم ممکن است، باید راه‌ها بسته بشود. این وظیفه‌ای است که بر عهده همه دولت‌ها است.

یکی از خطوط اصلی دیپلماسی ما باید این باشد. به دولت‌ها سفارش کنیم، تأکید کنیم که روابط‌تان را قطع کنید، اولاً، در درجه اول روابط بازرگانی، در درجه بعد روابط سیاسی را قطع کنید.

 تولید نفت در کشور ــ با اهمیتی که در اقتصاد کشور دارد که معلوم است ــ تولید پایینی است. ما روش‌های تولید نفت‌مان روش‌های قدیمی است، ابزارها قدیمی است، روش‌ها قدیمی است. از بسیاری جاهای نفت‌خیز دنیا عقبیم درحالی‌که امروز مطمئناً در بین دانشجویان جوان و تحصیل‌کرده‌های جوان ما که در زمینه نفت کار کردند، بدون تردید کارهای مهمی میشود کرد به‌وسیله‌ اینها، از اینها خواست.

در این زمینه ما تجربه کردیم؛ در یکی از مسائل مشکل در دولت‌های قبلی، مسئله مشکلی بود، دو سه تا دانشجو آمدند پیش ما، گفتند ما این را حل می‌کنیم. من فرستادم‌شان پیش وزیر نفت، بعد وزیر نفت گفت حل شد این کار.

این یعنی چند تا دانشجوی جوان، چند تا تحصیل‌کرده جوان می‌توانند. شاید اینها بتوانند شیوه‌های تولید نفت، استخراج نفت و اینها را یک تحولی در آنها ایجاد بکنند. 

در باب صادرات نفت هم البته ما نیاز به تحرک بیشتری داریم؛ یعنی مسئله تعدد مشتری و تنوع مشتری در باب نفت مسئله مهمی است که بایستی ان‌شاءالله دنبال بشود.

 مسئله معیشت مردم یکی از مهمترین مسائل کشور است. باید ترتیبی داد، همان‌طور که حالا اشاره کردند آقای رئیس جمهور هم، که مردم تعدادی - مثلاً حدود ده کالا یا اندکی کمتر- کالاهای اساسی را بتوانند بدون دغدغه‌ی افزایش قیمت تهیه کنند. یعنی این‌جور نباشد که امروز یک قیمتی باشد، فردا به‌خاطر تورم، قیمت دوبرابر بشود یا مثل دوبرابر بشود.

چند نوع، چند کالا را، حالا اسم کالابرگ را دوستان می‌آورند، کسانی که اهل فن هستند، کسانی که واردند، تأیید می‌کنند، بنده هم چون خودم ورودی ندارم در این مسئله. به‌نظرم باید دنبال کرد این کار را و این‌که حالا گفته می‌شود که زمینه به‌اصطلاح به‌کارگیری کالابرگ‌های الکترونیکی وجود دارد، یعنی زیرساختش الان موجود است و می‌شود از آن استفاده کرد که مثلاً ترتیبی اتخاذ بشود که مردم بتوانند نزدیک به ده قلم کالا را بدون دغدغه، با قیمت ثابت تهیه کنند. این هم یک توصیه در مورد این.

در مورد دیگر کالاها هم بایستی انضباط بازار را برایش یک فکری کرد. یعنی مردم نباید احساس کنند که بازار رهاشده است؛ امروز یک قیمت است، فردا با یک فاصله عجیبی قیمت رفته بالا. اینجا یک قیمت است، آن‌طرف یک قیمت دیگر است؛ یک چنین حالتی که حالت رهاشدگی بازار است، این به روحیه مردم صدمه می‌زند. این حالت هم نبایستی احساس بشود.

 امروز خوشبختانه در کشور امکان اجماع‌سازی هست. امروز این‌جوری است، رؤسای سه قوه با هم همدلند، همفکرند، آمادگی دارند.

بخش‌های تصمیم‌گیر و تصمیم‌ساز خیلی‌شان با هم همراهند، اجماع‌سازی امروز از گذشته به نظر من آسان‌تر است، از این فرصت باید استفاده کرد. کارهایی را که مورد اجماع هست، پیش برد و حرکت کرد.

کارها هم واقعاً کارهای مهمی است، همین چند نکته‌ای که ایشان گفتند، یکی مسئله سبک کردن بدنه دولت؛ یعنی کاستن از برخی از دستگاه‌هایی که وجود و عدم‌شان یکسان است یا شبیه یکسان است یا کاستن از تعداد کارمندان یک مجموعه، یک وزارتخانه، یک مؤسسه اینها کارهای مهمی است، کارهای سختی هم هست، کارهای آسانی نیست.

امروز خب همدلی وجود دارد، می‌شود این کارها را کرد، این کارها را باید انجام داد، باید کرد این کار را. این فرصت بزرگی است. سلیقه‌های گوناگونی در میان هست، موانعی وجود دارد، اینها را باید برطرف کرد.

 توصیه دوم من تأمین به‌موقع کالاهای اساسی است، این یکی از مسائل کشور ما است، در مواردی اتفاق افتاده که مسئول مربوطه گزارش کرده به ما ــ حالا چرا به ما گزارش کرده، من نمی‌دانم ــ که فلان جنسی که جزو کالاهای اساسی مهم است بایستی به قدر این مدت باشد ولی به قدر ثلث این مدت است. این خطر است. من نمی‌خواهم اسم مدت‌ها را بیاورم.

باید ما به‌موقع کالاهای اساسی را تأمین کنیم، میزان ذخایر کالاها نسبت به نصاب مورد نیاز باید همیشه ملاحظه بشود. مخاطرات محتملی وجود دارد، ما همیشه همه مخاطرات را نمی‌توانیم پیش‌بینی کنیم.

یک وقت یک مشکلی پیش می‌آید، کاری که الان میشود، جنسی که الان میشود وارد کرد، ممکن است در یک برهه زمانی دیگر نشود وارد کرد، باید این فکرها را کرد، این مخاطرات را باید در نظر گرفت.

بنابراین وجود کالاهای اساسی در کشور باید کاملاً اطمینان‌بخش باشد، اگر به‌موقع کالاهای اساسی در کشور وجود داشته باشد، این اثر مستقیم در سفره مردم دارد، این اثر مستقیم دارد، یعنی گرانی‌های عارضی و دل‌بخواهی در بازار دیگر وجود نخواهد داشت و امنیت غذایی تهدید نخواهد شد.

 وظیفه مهم دولت‌ها، تقویت مؤلفه‌های قدرت ملی و عزّت ملی است. همه دولت‌ها ــ در همه دنیا این‌جور است ــ وظیفه‌شان این است که مؤلفه‌های قدرت ملی را تقویت کنند که مهم‌ترین آن‌ها روحیه و انگیزه و یکپارچگی ملت است. یعنی از مؤلفه‌های قدرت اگر چنانچه بخواهیم شماره کنیم، مهم‌ترینش همین است که ملت یکپارچه باشد، با روحیه باشد، امیدوار باشد، با انگیزه باشد.

ما در کارکرد خودمان، در حرف زدن خودمان، در پایبندی‌مان به وظایف خودمان بایستی این روحیه را در ملت به وجود بیاوریم، اگر وجود دارد، تقویت کنیم و مانع بشویم از زوال آن روحیه.

 روحیه کار و تلاش را غلبه بدهیم بر حالت «نه جنگ، نه صلح»ی که دشمن می‌خواهد بر ما تحمیل کند؛ یعنی یکی از ضررها و خطرهای کشور همین حالت «نه جنگ و نه صلح» است که خب خوب نیست، فضای خوبی نیست.

روحیه کار را، روحیه تلاش را، همت و انگیزه را، با گفتن، با عمل کردن، با نشان دادن نتایج، این را غلبه بدهیم بر این حالت.

 دوستانی که از مسئولان کشور با مردم حرف می‌زنند، راوی قدرت و قوّت و امکانات کشور باشند. مثل این صحبتی که امروز ایشان کردند. راوی ضعف‌ها نباشند. بله، ما ضعف داریم، نقص داریم، کمبود داریم، کدام کشور ندارد؟ لکن قوت‌هایی داریم، توانایی‌هایی داریم، کارهایی شده، تلاش‌هایی شده، اینها را روایت کنیم، به مردم بگوییم.

هم مطبوعات در این زمینه مسئولند، هم صدا و سیما مسئول است و بیش از همه خود مسئولان دولتی مسئولند که وقتی جلوی مردم پشت آن بلندگو قرار می‌گیرند، راوی ضعف و ناتوانی و ناامیدی و اینها نباشند.

کسانی که روزنامه می‌نویسند، مقاله می‌نویسند، بیاناتی در صدا و سیما دارند، بیاناتی در فضای مجازی دارند، سعی کنند به ضرر کشورشان حرف نزنند، راوی ضعف کشورشان نباشند، نقاط قوت را برای مردم بیان کنند، نقاط قوتی که واقعاً وجود دارد، ظرفیت‌هایی که واقعاً وجود دارد، اینها را برای مردم بگویند.

 یکی از مهمترین سرفصل‌هایی که بنده می‌خواهم تأکید کنم روی آن مسئله پیگیری است؛ پیگیری.

حالا این پیگیری، یک‌وقت در سطح رئیس جمهور است که این خب بحمدلله هست. ایشان واقعاً پیگیری می‌کنند. این سفرهای استانی و تماس‌های با مردم و رفتن در میان وزارتخانه‌ها و تماس نزدیک با کارکنان و مدیران بالا، این پیگیری‌ها بسیار باارزش است، هم خیلی مفید است.

لکن فقط این نیست؛ پیگیری باید در بدنه به‌وجود بیاید، باید در مدیران میانی به‌وجود بیاید. گاهی اوقات شما که وزیر هستید، تصمیمی می‌گیرید، قبول هم دارید، میل هم دارید که این کار انجام بگیرد، دستور هم می‌دهید، معاون شما هم آن دستور را به مدیر میدهد، با گذشتن دو سه واسطه، قضیه هی به‌ترتیب ضعیف میشود تا به‌کلی از بین می‌رود.

وقتی به سرانگشت‌ها رسید چیزی وجود ندارد. درحالی‌که کار را سرانگشت‌ها باید انجام بدهند. کار را دست‌ها باید انجام بدهند، مغزها فرمان می‌دهند فقط.

این پیگیری مهم است؛ پیگیری تا سرانگشت‌ها، پیگیری تا آن نتیجه‌گیری، تا آخر.

 خداقوت عرض می‌کنیم به همه حضرات، دوستان در مجموعه دولت چهاردهم؛ چه مدیران فعال، چه کارکنان فعال، به‌خصوص دستگاه‌هایی که در این آزمون ۱۲روزه نقش آفریدند که جناب آقای دکتر پزشکیان اشاره کردند؛ وزارت بهداشت و بعضی از نقاط دیگر. این‌ها را اطلاع داریم، ما هم اطلاع داریم که در این ۱۲ روز، با فداکاری به معنای واقعی کلمه نقش‌آفرینی کردند؛ از همه‌شان تشکر می‌کنیم.

تشکر ویژه می‌کنم از رئیس‌جمهور محترم به‌خاطر کار متراکم و مفیدی که ایشان انجام می‌دهند. این‌جور کار کردن و با این انگیزه‌ها کار کردن و با این روحیه کار کردن، همان چیزی است که کشور به آن نیاز دارد.

از جمله این سفر اخیر رئیس‌جمهور به چین، سفر بسیار خوبی بود و زمینه‌ای است - نمی‌گویم بالفعل است، بالقوه - برای حوادث بزرگ مورد نیاز کشورمان؛ چه از لحاظ اقتصادی، چه از لحاظ سیاسی. یک زمینه این‌چنینی، ایشان با این سفر به‌وجود آوردند خوشبختانه. دستاوردهایی داشته و بایستی پیگیری بشود ان‌شاءالله.