انتخاب فرماندار دولت وفاق ملی با ساز و کارهای میلی در تناقض است !!!

هر چهار سال یکبار پس از انتخابات ریاست جمهوری و تکرار یا تعویض دولتها بصورت یک رویه ثابت همیشگی خصوصا در شهرستانهای کوچک که بالاترین پست اجرایی دولتی در آن فرماندار است بحث تعیین فرماندار در دولت جدید یکی از مباحث داغ و روز میباشد که در محافل سیاسی و اجتماعی نُقل محفل است .

در این میان اینکه دولتها چپ باشند یا راست یا حتی اعتدال نقش تعیین کننده ای در بحث و انتخاب گزینه یا گزینه هایی برای بالاترین مقام اجرایی شهرستان توسط گروهها و جریانهای سیاسی دارد و حق هم همین است که رئیس جمهور منتخب پرچم و علم هر جناحی را که در انتخابات بلند کرده باشد قاعدتا می بایست گزینه های انتخابی مدیران ارشد دولتش خاصه فرمانداران نیز همسو با جناح یا تفکر سیاسی او باشند .

آنچه این انتخاب و همراهی آحاد جامعه و خصوصا فعالین و نخبگان سیاسی اجتماعی را زیباتر میکند رعایت اخلاق حرفه ای جناح های سیاسی شهرستان و احترام به تفکر و نگرش حاکم بر دولت، منطبق با شعار سیاسی رییس جمهور در ایام انتخابات و گزینش نیروهای همسو با دولتهای جدید است.

خاطرم هست در محضر آیت الله حاج سید مهدی فال اسیری بودم ، ایشان میفرمودند در اوایل انتخاب احمدی نژاد یکی از مراجعین به دفتر آیات عظام فال اسیری که از چهره های ذی نفوذ و فعال سیاسی جناح مقابل احمدی نژاد بود در گفتگو با ایشان اینگونه عنوان کرده بود که ما میپذیریم که دولت جدید تفکرش با ماتفاوت دارد ولذا در انتخاب فرماندار و مسئولین شهرستان نه دخالت میکنیم نه سنگ اندازی و منتظر مینشینیم تا در انتخابات بعدی بتوانیم موفق شویم، ایشان میگفت صحبت وی به دلم نشست و بسیار نوع نگاه حرفه ای او را پذیرفتم،درستش هم همین است البته .

شهرستان نی ریزی فرمانداران زیادی به خود دیده از شاه حسینی و شفیعی و امیری اصلاح طلب تا حسینی، یوسفی و خسروانی اصولگرا و منسوب به طیف ارزشی، اما یادمان نمی رود درست درزمان انتخاب هر یک از این فرمانداران چه لشکرکشی هایی به استانداری میشد و گروه گروه سیاسیون و فعالین اجتماعی هر کدام با دستمالی پر از گزینه به اتاق معاون سیاسی یا حتی استاندار میرفتند و برمیگشتند و البته حاصل همه این رفت و آمدها و جنجالها، فرصت سوزی برای گزینه های بومی و انتخاب گزینه غیر بومی توسط استانداری به بهانه چند دستگی و فشار گروههای مختلف و تلاش جهت راضی نگاه داشتن همه گروهها در شهرستان نی ریز بود .

البته غرض بنده از اینکه بحث بومی و غیر بومی مطرح میکنم ابدا اینکه بگویم اگر گزینه بومی بود قطعا وضع بهتر میشد و یا حالا که گزینه غیر بومی شده است کم کاری و مشکلات وجود دارد یا ندارد نیست، که اتفاقا ممکن است برخی فرمانداران غیر بومی در زمان خودشان بسیار موفق عمل کرده باشند، غرض بیان شیوه اقدامات موازی و تفرقه افکنانه برخی جریانهای درون گروههای سیاسی چپ و همچنین درون گروههای سیاسی راست ،در فشار به دولتهای منتخب برای انتخاب فرماندار مورد نظر خود است که موجب میگردد در نهایت مسئولان ارشد استان به این نتیجه برسند که برای اینکه دعواهای سیاسی درون گروهی پایان یابد و هیچ کس را از دست ندهند و از دست خود ناراحت نسازند گزینه ای غریب و غیر بومی را بر مسند فرمانداری نی ریز بگذارند و تازه از فردای انتخاب فرماندار غیر بومی،درگیری ها و غر زدنها شروع می‌شود و باعث و بانیان وضع موجود اتفاقا طلبکار هستند و انگ دودستگی و تفرقه را به هرکسی که مخالف نظرشان هست می‌چسبانند تا خود را از زیر بار مسئولیت کاری که کرده اند نجات دهند . 

حالا اما در دولت چهاردم اوضاع تغییر کرده ،رئیس جمهور در ایام انتخابات شعاری را داده که همه گروههای سیاسی را امیدوار و البته متوقع نموده که سهمی در دولت داشته باشند.

شعار پزشکیان در ایجاد دولت وفاق ملی برای تحقق، نیاز به صداقت در گفتار و رفتار دولتمردان ،رئیس جمهور و به تَبَع آن استانداران دارد و از نحوه انتخاب وزیران نیز تا حدودی می‌توان رضایت نسبی از بکار گرفتن سلیقه های سیاسی مختلف در کابینه را در جریان‌های سیاسی مشاهده نمود و البته مردم بهترین قاضی در این خصوصند.

اینکه در یک شهرستان کوچک مانند نی ریز برای انتخاب فرماندار، عده ای از یک گروه سیاسی برای خود دار و دسته ای راه بیندازند و لشکر کشی کنند و پاشنه در اتاق معاون سیاسی استاندار را از جا دربیاورند و هر روز گزینه معرفی کنند و گروهی دیگر هم اتفاقا در همان جناح در مقابل آنها با معرفی گزینه خود به تخریب گزینه مقابل بپردازد و از هیچ کدام از بزرگان سلایق دیگر سیاسی شهرستان که در شعار وفاق دکتر پزشکیان قطعا و قاعدتا برایشان جایگاهی دیده و تعریف شد هیچ گونه مشورت و نظری نخواهند نه تنها در نهایت موجب مهره سوزی در اثر اختلافات میگردد و شانس انتخاب گزینه غیر بومی را برای فرمانداری شهرستان افزایش می‌دهد ، بلکه اینگونه رفتارها و سازوکارهای میلی برای معرفی گزینه فرمانداری در نهایت به نفاق می انجامد نه وفاق !  و این یعنی آغاز مشکلات فرماندار جدید حال بومی یا غیر بومی و گرفتار شدن در اختلافات، سنگ اندازیها ، گلایه ها و... در آغاز کار و در نهایت عقب ماندگی شهرستان از توسعه ای که تازه درهای خود را برویش گشوده.